Tracks bij het boek ‘Uit de ban van Emotie Eten

Gedicht van Marinus van den Berg uit ‘Woorden in stilte’, waarin de behoefte van mensen meet eetproblemen wordt weergegeven: luisteren en stil zijn.

Als je worstelt met eet- en gewichtsproblemen, dan kan je lichaam een bron van lijden worden. Deze oefening helpt je om thuis te komen in je lichaam en onevenwichtig eetgedrag los te laten.
Gedurende de oefening ga je bewust aandacht schenken aan de sensaties die zich in je lichaam voordoen. Je neemt als het ware even poolshoogte in elk lichaamsdeel door er met je aandacht naartoe te gaan. Deze oefening wordt ook wel een ‘lichaamsscan’ genoemd. Stukje voor stukje ‘scan’ je alle lichaamsdelen.

Door deze oefening regelmatig te doen, kun je steeds gemakkelijker en sneller opmerken hoe je je voelt, wat er in je omgaat en hoe je reageert op wat je ervaart. Zo kun je op den duur automatische reactiepatronen, zoals automatisch die zak chips naar binnen werken, doorbreken.
Van belang is dat je een lekkere en rustige plek hebt waar je ontspannen kunt zitten of liggen. Zorg dat je niet gestoord wordt door geluiden of beelden die je afleiden. Deze oefening kan tot diepe ontspanning leiden. Als dat niet zo is, dan is dat ook goed. Het doel is dat je opmerkt wat er zich in je lichaam afspeelt.

Met dit experiment breng je je volledige aandacht naar het eten van een klein beetje voedsel. Hiervoor heb je één rozijn nodig of een gedroogde abrikoos, een aardbei, een zonnebloempit, een amandel of andere noot, of een kerstomaatje. Andere soorten voedsel werken ook, zoals een klein crackertje. Je maakt contact met je zintuigen: horen, zien, tasten, proeven en voelen.
Probeer de ervaring helemaal toe te laten. Als je merkt dat gedachten of andere gebeurtenissen je aandacht afleiden, breng je aandacht dan weer rustig terug naar je zintuiglijke ervaring.
Deze oefening is een belangrijke voorbereiding op een oefening in week 3, dus sla dit alsjeblieft niet over! In het begin zal dit experiment wellicht moeilijk zijn, maar hoe vaker je aandachtig oefent met verschillende soorten eten, des te gemakkelijker zul je voelen om welk soort honger het gaat en dat kunnen inschalen.
Hierdoor ga je steeds meer vertrouwen ontwikkelen in een evenwichtige relatie met eten.
Doe deze oefening ten minste een keer per dag, net zolang totdat het herkennen van de verschillende soorten honger je tweede natuur is geworden. In het begin kun je deze oefening doen zonder je af te vragen in hoeverre je honger hebt. Als je meer vertrouwd bent met dit experiment zul je bemerken dat het steeds gemakkelijker wordt om je mate van honger aan te geven op een schaal van 1 tot 10.
Soms kunnen vragen zinloos lijken en misschien heb je geen antwoord op bepaalde vragen, of je dwaalt af. Als je dat opmerkt, neem dit dan voor kennisgeving aan.

In deze oefening kun je ervaren hoe het is om de nieuwe weg in te slaan. Een weg die je kunt vergelijken met een reis door het labyrint. Zorg ervoor dat je niet gestoord wordt!
Naarmate je deze oefening vaker doet, zul je bemerken dat het een krachtige oefening is om door te gaan op de ingeslagen weg.
Schrijf na afloop van het beluisteren van deze oefening op wat de reis door het labyrint met je deed. Wat gebeurde er met je? Wat voelde je? Welke gedachten had je? Vaak verschijnt hierbij je innerlijke saboteur ten tonele. Zo ja, wat had hij te melden? De nieuwe weg ligt voor je. Velen zijn je al voorgegaan en ik ben je reisgenoot.

Het komt vaak voor dat we gehecht zijn aan een gedachte zonder het ons bewust te zijn. Tijdens deze oefening observeer je het komen en gaan van je gedachten. Zorg ervoor dat je deze oefening in alle rust kunt ondergaan.
Als je gedachten ergens anders heen gingen, schrijf dan op wat zich voordeed vlak voordat dit gebeurde.
Als je het beeld van de blauwe lucht maar niet voor ogen kreeg, schrijf dan op wat je dacht terwijl dat niet lukte.

De vier stappen om je gevoelens toe te laten zijn: je gevoelens observeren, je aandacht richten op je gevoel, er ruimte voor maken en toelaten dat ze er zijn. Door ruimte te geven aan onbehaaglijke gevoelens worden ze vaak minder bedreigend en ontstaat de mogelijkheid dat ze minder pijnlijk worden. Je kunt deze oefening doen wanneer je onbehaaglijke gevoelens ervaart. Ook is het mogelijk dat je je een recente situatie voor de geest haalt die je nog niet verwerkt hebt en die onplezierige gevoelens opriep.
Het is van belang om bij deze oefening geen verwachtingen te hebben. Beperk je tot het opmerken van wat er gebeurt. Gun jezelf de tijd om hiermee te oefenen. Zorg ervoor dat je in een prettige, vertrouwde omgeving bent. Hoe vaker je deze oefening doet, des te gemakkelijker en natuurlijker wordt het om je gevoelens te accepteren. Hierdoor zullen ze minder bedreigend zijn en hebben ze minder invloed op je.

Deze oefening helpt je om helder te krijgen wat jouw leven zin geeft. Je gaat je voorstellen dat jij je zeventigste verjaardag viert en dat drie dierbare personen op je verjaardag een speech houden.
Ze houden een toespraak over wat je hebt laten zien in je leven. Waar het om gaat is dat ze precies die dingen noemen die jij belangrijk vindt om te horen.
Het gaat om een fantasieoefening en in je fantasie is alles mogelijk.
Je kunt dus ook een speech krijgen van iemand die al overleden is. Je mag je ook gewoon voorstellen dat dierbaren er dan net zo uitzien als nu. Heb je een kinderwens, dan is het mogelijk dat je kind een van de personen is die de speech houdt.

Schrijf na afloop op wat deze oefening met je deed. Wat zeiden je dierbaren over jou? Wat zegt dit over jou? Had je last van saboterende gedachten? Heb je gedaan wat je zelf belangrijk vond of heb je alleen maar gedaan wat anderen belangrijk vonden?
Welke gevoelens kwamen er naar boven? Gaf je ze de ruimte?
Wat wil je anders doen? Wat zou je vandaag kunnen doen om ervoor te zorgen dat jouw dierbaren zich jou op die manier herinneren?